Pasjonat i fotograf nocnego nieba, podróżnik, Karol Wójcicki przemierza cały świat w pogoni za zaćmieniami Słońca, a dwa miesiące w roku spędza za kołem podbiegunowym, "polując" na zorze polarne. W Wyszkowie z entuzjazmem opowiadał o swojej pasji. Podczas spotkania zaprezentował niesamowity pokaz nieba. Przybyli na wydarzenie uczniowie wyszkowskich szkół i pasjonaci astronomii mogli razem z Karolem Wójcickim przyjrzeć się z bliska gwiazdom i ich wędrówkom, a wszystko za sprawą prezentacji multimedialnej przywiezionej przez gościa i wyświetlanej na dużym ekranie.
- Już nie pierwszy raz mam przyjemność gościć w Wyszkowie. Bardzo mi miło, że dziś z wami mogę się spotkać. Poopowiadam wam o tym, czym się zajmuję w życiu, o swoich pasjach. Myślę, że będzie to dla was cenna lekcja. Ja mam wielką przyjemność, że mogę zajmować się tym, co najbardziej kocham, czyli patrzeniem się w gwiazdy i mogę z tego żyć. Jeśli wy, młodzi ludzie, mielibyście cokolwiek z tego spotkania zapamiętać to to, że możecie robić w życiu to, co kochacie. To wymaga pewnego wysiłku. Ale radość z tego, jak wasze życie może wyglądać, jest przeogromna i warta zainwestowania tej siły i energii, żeby rozwijać swoje pasje, bo potem to będzie procentowało - mówił Karol Wójcicki.
Na niebie jest wiele fascynujących rzeczy, o których starał się opowiadać i pokazywać, a na co dzień robi to przez social media.
- Zobaczenie takich zjawisk jak całkowite zaćmienie słońca wymaga dosyć dużego wysiłku, żeby znaleźć się w odpowiednim miejsci i odpowienim czasie, w odpowiednich warunkach, aby zobaczyć jedną z najdziwniejszych rzeczy na naszej planecie. Zaćmienia słońca są czymś niesamowitym i pięknym, ale są też przede wszystkim jedną z najdziwniejszych rzeczy, które na tej planecie można zobaczyć. I chociaż mimo tej dziwności będę was zachęcał do tego, żebyście włożyli trochę wysiłku i spróbowali na własne oczy coś takiego zobaczyć - mówił podróżnik.
Astronomia to przede wszystkim jego pasja, która stała się pracą.
- Ja bardzo dużo uwagi poświęcam, żeby mówić o astronomiii, ale prawda jest taka, że i bez tego robiłbym to dalej. Są różne poziomy zaangażowania się w patrzenie w gwiazdy. Jeden z wyższych jest taki, że trzeba zbudować sobie w ogrodzie obserwatorium astronimiczne, co ma wiele plusów, bo dzięki temu wystarczy, że odsunę dach i teleskop jest gotowy do obserwacji, a ze środka tego mini obserwatorium, przy pomocy specjalnych kamer, pokazuję ludziom w internecie to, co ciekawego można na niebie zobaczyć. Ja rzeczywiście obserwuję niebo już od kilkunastu lat i wiele rzeczy podczas tych obserwacji widuję. Pierwszą rzeczą, którą z niego zaobserwowałem było częściowe zaćmienie słońca, które miało miejsce w październiku 2022 roku. Jeśli widzieliście kiedyś zaćmienie słońca takie częściowe to musicie wiedzieć, że to co w Polsce dało się zobaczyć jest kompletnie czymś innym niż całkowite zaćmienia słońca. Częściowe zaćmienie słońca za mniej niż rok, w marcu 2025 roku. Natomiast zaćmień całkowitych nie da rady szybko zobaczyć w naszym kraju. To jest jedno z tych zjawisk, które wymaga znalezienia się w bardzo odpowiednim miejscu i bardzo odpowiednim czasie i ja mam bzika na punkcie tego typu zjawisk. Dlatego od kilkunastu lat podróżuję po świecie, szukając tych różnych niezwykłych, wyjątkowych, miejsc, okoliczności, w którch mógłbym takie zjawiska obserwować. Moją pierwszą wyprawą astronimiczną była wyprawa na Syberię w 2008 roku i tam widziałem po raz pierwszy całkowite zaćmienie słońca. Zaćmienia to jest taka rzecz, ktora mnie gna i przegania po całym świecie. Dwa miesiące w roku spędzam w Arktyce - czy to na Islandii czy na Północy Skandynawii, gdzie regularnie przez dwa miesiące w roku obserwuję zorze polarne - mówił.
Zachęcał młodych ludzi:
- Warto się uczyć rozwijać swoją pasję, próbować nowych rzeczy, wyciągać z tego wnioski, żeby w przyszłości stawać się coraz lepszym. Macie na to całe życie, żeby tak postępować i stać się mistrzami w swojej dziedzinie. W przypadku zaćmień słońca to jest strasznie trudne. Zaćmienia słońca mają bardzo wyjątkowy anturaż, bardzo wyjątkowe okoliczności, które są nie do podrobienia. Przez całe moje życie miałem łącznie tylko kilka minut przedzielonych kilkoma latami na to, żeby ćwiczyć tę trudną sztukę i żeby wyciągnąć z niej jakieś wnioski. 2 minuty 18 sekund w Rosji w 2008 roku, w Stanach Zjednoczonych 2 minuty 34 sekundy, 2 minuty 23 sekundy w Chile i w Australi 62 sekundy - tyle miałem w swoim życiu czasu, około 8 minut na to, żeby nauczyć się czegoś i sprobować wdrożyć lepsze techniki przy kolejnym zaćmieniu. A kolejne zaćmienie całkowite słońca było nieco 2 tygodnie temu, czyli 8 kwietnia, jedyne w tym roku, na które bardzo czekałem. Nazywane było Wielkim Amerykańskim Zaćmieniem. To zaćmienie było oczywiście na mojej liście zaćmień do zobaczenia. Najdłuższe możliwe zaćmienie słońca może trwać 7 minut i 13 sekund. Wydarza się ono zwykle na początku lipca, wtedy kiedy słońce jest na niebie najmniejsze a księżyc może się wtedy trafić większy. Lubię pokazywać rzeczy związane z zaćmieniem, które nie są bardzo oczywiste, które gdzieś są poza tą szeroką pubicznością, na które większość ludzi nie zwraca uwagi. Najbliższe całkowite zaćmienie słońca już w wakacje - 12 sierpnia w Hiszpanii. Zachęcam, aby tam pojechać, bo w nocy będzie deszcz spadających gwiazd, także totalny odlot. Ostatnie całkowite zaćmienie słońca z Polski było widoczne w 1954 roku. Ale najbliższe całkowite zaćmienie w Polsce już w 2135 roku. Także życzę wszystkim jak najlepiej, medycyna podobno teraz działa cuda. Niech mój uśmiech na twarzy będzie najlepszym świadectwem tego, jak wielkie emocje to ze sobą niesie, jak dużo radości to daje. Niech to będzie dowód na to, że warto na zaćmienie słońca wyruszyć, żeby na kilka chwil stanąć w cieniu księżyca i zobaczyć, jak świat "staje na głowie", bo żaden film, żadne zdjęcie czy nawet najlepsza opowieść nie pozwoli wam w pełni zrozumieć tego, co się dzieje podczas zaćmienia słońca.
Gość czwartkowego spotkania opowiadał też o tym, jak powstają zaćmienia słońca, omówił ich rodzaje m.in. zaćmienie częściowe, całkowite, obrączkowe oraz hybrydowe. Przytoczył ciekawostki ze swoich podróży na całkowite zaćmienie słońca m.in. do Chile, USA, Rosji i najdalszych zakątków Australii do miasteczka Exmouth. Przygotował również szczegółową prezentację całkowitego zaćmienia słońca w Australii. Na slajdach można było także zobaczyć zaćmienie słońca na Marsie.
