Inauguracji uroczystości dokonał Waldemar Sobczak, szef wyszkowskich struktur PIS, przewodniczący Rady Powiatu.
- Dziś obchodzimy 37. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego, w roku szczególnym - w stulecie odzyskania niepodległości. I w tym kontekście grudzień 1981 roku był jednym z kamieni milowych polskiej historii XX wieku. Wieku, w którym naród wszedł od ponad stulecia zniewolony przez sąsiednie mocarstwa, ale nigdy nie stracił nadziei na wyzwolenie. Niemal cudem odbudowaną w listopadzie 1918 roku niepodległość, trzeba było później wielokrotnie bronić i odzyskiwać na nowo. Tak było również w latach 1980 – 1981, gdy w okresie tzw. pierwszej „Solidarności” naród pozostający dotąd pod komunistycznym panowaniem, upomniał się o swoje prawo do samostanowienia. Z pewnością szczególnie intensywnie przeżywali ten czas żyjący jeszcze wówczas świadkowie wydarzeń z lat 1918 - 1920. Mieli co najmniej 80 lat i było to dla tego pokolenia ostatnie doświadczenie historyczne. Można zatem potwierdzić, że w początku lat 80. w jakimś sensie wystąpiło ostatnie „echo” wydarzeń z początków stulecia. 13 grudnia 1981 roku spontaniczny, wolnościowy ruch społeczny, zapoczątkowany w 1980 roku, symbolizowany przez nazwę „Solidarność”, został zdławiony wskutek działania potężnej jeszcze wówczas siły militarnej systemu komunistycznego, który desperacko bronił się w ten sposób przed unicestwieniem. Wydarzenia grudniowe pokazały, że ten system jest jeszcze w stanie pokazać swoje kły. Choć z drugiej strony zaoferowany wówczas „projekt” reżimu wojskowego, budził w cywilizowanym świecie słuszny opór. Lata 80. XX wieku pokazały, że był to pomysł utopijny, a wkrótce miało się okazać, po której stronie jest słuszność. Wypowiadający te słowa, jak i wielu dziś obecnych w tej świątyni, ma honor uważać się za świadka tamtych wydarzeń i depozytariusza wznieconego wówczas płomienia wolności. Chylę czoło przed tymi, którzy w tamtym czasie pierwszej „Solidarności” podjęli się z pozoru niewykonalnego zadania – próby zmiany systemu zniewalającego ludzi w Polsce od dziesiątek lat. Są wśród nas osoby, które tej tragicznej nocy z 12 na 13 grudnia prześladowano, a rodzinom zajrzały w oczy najgorsze upiory polskiej historii – z widmem Sybiru włącznie. Ludzie ci mają szczególne prawo do naszej pamięci i uznania, co staramy się od wielu lat czynić, przez uroczystości organizowane od 1984 roku w tym miejscu 13 grudnia każdego roku – mówił.
Mszy przewodniczył i wygłosił homilię proboszcz parafii ks. Roman Karaś, który rozpoczął nabożeństwo od wspomnienia osób, które zginęły podczas stanu wojennego. Wspomniano tragicznie zmarłego ks. Jerzego Popiełuszkę. Odśpiewano pieśni patriotyczne, aby oddać im hołd. Uroczystość uświetnił chór Gloriosa Trinita, który wykonał pieśni patriotyczne i opozycyjne m.in. „Mury”, „Ojczyzno ma”, „Modlitwa o wschodzie słońca”, oddające dramatyzm wspominanych czasów. W celu upamiętnienia bohaterów tamtych wydarzeń zapalono znicze pod obeliskiem błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszko. W uroczystości udział wziął minister środowiska Henryk Kowalczyk.
13 grudnia 1981 roku rada państwa wprowadziła na terenie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej stan wojenny, niezgodnie z Konstytucją PRL. Jest to smutna data w historii naszego kraju, władzę przejęła Wojskowa Rada Ocalenia Narodowego z gen. Wojciechem Jaruzelskim na czele. Władze przerwały wszelkie połączenia telefoniczne, zamknięto porty, lotniska i przejścia graniczne. Wojsko zablokowało dojazdy do miasta, wprowadzono godzinę milicyjną od godziny 22.00 do 6.00. Odwołano zajęcia w szkołach i na uczelniach. Wprowadzono ścisłą cenzurę, radio i telewizja nadawało tylko komunikaty rządowe. Stan wojenny trwał 586 dni. Został zawieszony 31. grudnia 1982 roku, a zniesiono go 22 lipca 1983 roku.
